εσύ κι αυτό φτάνει. Και περισσεύει.
Λάθος! Δεν κρατάνε έτσι τους άντρες... Δεν θέλει, κόπο, θέλει τρόπο.
Τα πράγματα είναι απλά. Το μόνο που χρειάζονται είναι χρόνος. Και εμείς βιαζόμαστε. Κι όσο πιο πολύ βιαζόμαστε, τόσο λιγότερο χρόνο τους δίνουμε. Κι όσο πιο πολύ βιαζόμαστε, τόσο και τους πιέζουμε τα μυαλά στα κάγκελα. Κι όσο mo πολύ πιέζουμε, τόσο περισσότερο χρόνο ζητάνε. Κι όσο περισσότερο χρόνο ζητάνε, τόσο λιγότερο δίνουμε. Κι όσο λιγότερο δίνουμε, τόσο περισσότερο βιαζόμαστε. Κι όσο περισσότερο βιαζόμαστε, τόσο τους φρικάρουμε, τόσο τους πιέζουμε, τόσο τους τηλεφωνούμε, τόσο γκρινιάζουμε, τόσο υστεριάζουμε, τόσο στέλνουμε μηνύματα, τόσο δεν μας απαντάνε. Κι όσο δεν απαντάνε, τόσο πιο τηλεφωνούμε, κι όσο πιο τηλεφωνούμε τόσο πιο δυνατά μιλάμε, τόσο πιο φρικαρισμένες είμαστε, τόσο πιο απεγνωσμένες δείχνουμε, τόσο mo πολύ ξευτιλιζόμαστε στον εαυτό μας, τόσο πιο πολύ πονάμε, τόσο πιο πολύ πέφτουμε, τόσο πιο πολύ φεύγουν. Μαύρο δρόμο παίρνουν. Το κούρασες...
Σιλάνς, Πτωχή!
Σιωπή. Οι άντρες θέλουν σιωπή. Να μη μιλάς, να μην τηλεφωνείς, να μην ακούει τη φωνούλα σου, τις απόψεις σου, τις ζήλιες σου, τις φαντασίες σου, τις ανασφάλειες σου, τα προβλήματα, τα παράπονα σου, τις ανάγκες σου. Θέλουν ησυχία. Είναι κουρασμένοι. Ούτε μέχρι το τηλέφωνο δεν φτάνουν. Πτώματα στην κούραση είναι.
Αν σου τηλεφωνήσει, μην το σηκώσεις αμέσως. Ή μάλλον μην το σηκώσεις καν. Θα ξαναπάρει. Αν δεν ξαναπάρει, σκασίλα σου. Αν ξαναπάρει, σε ήθελε αρκετά για να ξαναπάρει. Γιούπιιι!
Κι όταν απαντάς, δεν ρωτάς. Δεν μιλάς. Ο άντρας μιλάει. Εσύ σιωπή είπαμε. Θα απαντάς μόνο όταν ερωτάσαι, μανδάμ. Θα λες «ναι, ναι αγάπη, ναι μωρό μου».
Κι όταν απαντάς, θα λες πως είσαι με έναν φίλο και πίνεις καφέ. Ότι ήσουν στο μπάνιο και δεν το άκουγες. Ότι δεν είχες και πολύ όρεξη. Ότι είχες πέσει για, ύπνο και δεν το άκουγες. Ξέρεις εσύ τι θα πεις...Τόσα χρόνια τα ακούς. Τώρα, πες τα εσύ...Το 'πιασες;
Κυρία, Αγάπη μου!
Κι αν σου πει να βρεθείτε...Όχι, όχι, εμείς δεν ζητάμε ποτέ να βρεθούμε. Κατάλαβες; Τι είναι και του ζητάς να βρεθείτε; Καμιά γυναικουλα; Ο άντρας του σπιτιού ο καραμπουζουκλής είναι, άκουσες; Ο λεβέντης. Ο άντρας ζητάει από τη γυναίκα να βγούνε, όχι το αντίθετο. ¶κουσες; Προσοχή, ανάπαυση! Προσοχή, ανάπαυση! Κι αν σου πει να βρεθείτε, θα πεις «Δεν ξέρω, θα δούμε, μπορεί...», «Έχω κανονίσει με τα παιδιά, δεν ξέρω αν με αφήνει ο μπαμπάς μου, ναι, αλλά κατά τις 2 πρέπει να είμαι πίσω γιατί αύριο δουλεύω νωρίς. Έχω και καριέρα... Πού καιρός για οικογένεια και παιδιά. ¶παπαπα...». Σουτ! Παπαπά θα λες. Μην τα θέλουμε και όλα δικά μας! Σε ό,τι θέλεις πολύ θα λες όχι. Θα βρεθούμε; Όχι. Με θέλεις; Όχι. Τι ώρα σχολνάς; Δεν ξέρω. Κατάλαβες; Στην πρίζα. Να μην ξέρει... Θα σε δει, δεν θα σε δει...
Από πάνω
Κι αφού αποφασίσεις να βρεθείτε, θα είσαι θεά. Τακούνια, κραγιόν, φούστες, ντεκολτέ, βλέμμα, διάθεση... Θα χαμογελάς. Με τα αστεία του θα γελάς. Δεν θα κάνεις ερωτήσεις. Θα είσαι αδιάφορη. Δεν θα μιλάς, θα κινείσαι. Λίγο άγγιγμα γιατί το αστείο που είπε ήταν πολύ πετυχημένο, λίγο ντεκολτέ, λίγο γελάκι στα υπονοούμενα, λίγο μάτι, λίγο βλέμμα... έτοιμο το αρνάκι. Εκεί λοιπόν λες καληνύχτα. Φιλί, καυτό φιλί, φωτιά, φωτιά, φωτιά... κατ φύγε από το σπίτι.
Και πες μου τώρα. Αρχίζει να σκέφτεται ή όχι; Αν δεν αρχίσει, σκασίλα σου - θα έρθει κάτι καλύτερο. Αν αρχίσει, το 'χεις. Πρόσεχε μην ξεχαστείς στην πορεία και αρχίσεις να μιλάς, διεκδικείς, βάζεις ταμπέλες, πιέζεις, ερωτάς. Σιωπή είπαμε. Θα του κάνεις κι ένα συγκλονιστικό κρεβάτι δώρο στη γιορτή του και θα τον τρέχεις. «Μα σήμερα θα βγω με τις φίλες μου, μα σήμερα έχω δουλειά, μα σήμερα είμαι κουρασμένη». Σε άμεση επαφή με τις δικές σου ανάγκες. Τι θέλεις σήμερα; Αγοράκι; Πήγαινε. Κοριτσάκια, κουβεντούλα, ποτά, φλερτ με τον περίγυρο; Βγες.
Α, τώρα που είπα φλερτ. Θα κοιτάς συνεχώς γύρω σου όταν βγαίνετε μαζί. Ό,τι αγόρι περνάει εσύ θα το κοιτάς. Μη σου πω θα το σχολιάζεις κιόλας. «Πωπώ, τι κοιλιακοί είναι αυτοί! Πωπώ, τι θεός ήταν αυτός!» και τέτοια. Πώς λέει αυτός για τη δίμετρη στο μπαρ, έτσι θα λες κι εσύ. Για να δούμε, του κόβεται η μιλιά ή δεν του κόβεται. Αμπεμπαμπλόμ!
Run, Forest, Run
Κι όλα θα βαίνουν καλά στο στρουμφοχωριό. Εκείνος θα τηλεφωνεί κι εσύ θα αποφασίζεις αν γίνεται, αν μπορείς, αν θέλεις. Ποτέ δεν τηλεφωνούμε εμείς. Ποτέ! Αυτός που τηλεφωνεί πάντα κάτι θέλει... Κι εμείς δεν θέλουμε τίποτα. Εκτός κι αν αξίζει τον κόπο. Δώστε του λίγο χρόνο του παιδιού να αποδείξει. Μην τον πιέζετε. Δεν βιαζόμαστε. Δεν μας κυνηγάει και κανείς... Σουτ! Λέμε τώρα... Κατάλαβες;
Επιστροφή στο παρελθόν
Οργανώστε την άμυνα σας και όχι την επίθεση σας. Η επίθεση είναι αντρικό σπορ, μην τους ευνουχίζετε τους άμοιρους εντελώς. Μην τους βουτάτε από το γιακά, φοβούνται. Μην τους διεκδικείτε. Εκείνοι το κάνουν αυτό. Μην τους τηλεφωνείτε. Μην τους την πέφτετε. Εκείνοι το κάνουν αυτό. Μην απλώνετε τα χέρια σας. Εκείνοι το κάνουν αυτό. Μην τους ζητάτε να βρεθείτε. Εκείνοι το κάνουν αυτό. Εμείς, απλά αποφασίζουμε. Κυρίες!
woman.eportal.gr |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου